Over de Dierenparken Helmond

Op een dag in juni 1937 kreeg Peter de Louw een damhert cadeau. Voor Peter de Louw was dat een volslagen verrassing, want hij woonde in een bejaardenhuis in Asten. Daarom kon hij het dier niet zelf houden.

Naar de Warande

Hij gaf het hert aan Helmond, de plek waar hij geboren was en waar hij ook had gewerkt. De burgemeester was blij met dit bijzondere cadeau, maar hij wist niet waar hij het hert onder kon brengen. In 1937 was het crisistijd, waardoor er geen geld was voor een stal. En dus vroeg de burgemeester (samen met de wethouders) hulp aan Frans Jozef van Thiel. Hij was het hoofd van de plaatselijke VVV. Frans Jozef zag er wel wat in: een damhert in het park de Warande.

De meeste Helmonders hadden nog nooit een damhert van dichtbij gezien. En zo vond het hert een plekje in de tuin van de toenmalige theeschenkerij ‘De Kluis’’. Nu is daar restaurant ‘ De Warande’ te vinden. Heel veel ruimte had het dier daar niet. In de Warande werd een terrein van achttien bij dertig meter uitgekozen.  Daar kwam een hek omheen. Boswachter Janus Wijnen bouwde er een hertenstal en hij zorgde voor het hert. Echt gezellig was het niet voor het dier, want een hert hoort eigenlijk in een groep thuis.

Jan Visser

Gelukkig was er een Helmonder die zich het lot van het dier aantrok. Zijn naam was Jan Visser. Als echte natuurliefhebber was hij regelmatig in de Warande te vinden. Hij had veel belangstelling voor de vogels en de planten en hij stoorde er zich heel erg aan dat het hert alleen was.

Hertenkamp

Volgens Jan Visser wilden de Helmonders graag een echt hertenkamp. Maar hoe pak je zoiets aan? Eind 1937 legde Jan Visser de gedachte voor een heus hertenkamp voor aan Frans Jozef. Maar Frans Jozef twijfelde of de Helmonders wel op zo’n parkje zaten te wachten. Nog geen uur later stond Jan Visser bij Frans Jozef op de stoep met zijn eerste succes. Hij had tien handtekeningen en 100 gulden voor het stichten van een hertenkamp bij zich.

Notaris van Keulen wilde wel voorzitter worden van een bestuur, maar Jan Visser moest opnieuw bewijzen dat zijn idee ook leefde onder de mensen die in Helmond woonden.

Handtekeningen!

En dat lukte! Want op 12 februari 1938 kwam Jan met een enorme handtekeningenlijst voor de uitbreiding van het hertenkamp. Die mensen wilden ook graag wat betalen voor het hertenkamp, bij elkaar was er wel 1200 gulden verzameld. Dat was een flink bedrag, zeker voor die tijd! De volgende stap op weg naar een heus hertenkamp in Helmond was de oprichting van een comité van actie.

Daarop mocht Jan aan de slag voor een nieuw hertenkamp in de Warande. “Neem een zaag, een bijl en je krijgt mijn boswachter Wijnen erbij. Begin maar! Als je moeite met mensen krijgt stuur je ze maar naar mij”, waren de woorden van de burgemeester. Nu was het mogelijk om meer dieren in het hertenkampje te plaatsen. Iedere Helmonder, groot of klein, werd opgeroepen lid te worden van de vereniging.

Verhuizing

Eind oktober 1951 kreeg het bestuur van de stichting een verzoek of er mogelijk belangstelling was te verhuizen. De nieuwe locatie was het Peapark, aan de rand van de Warande. Bij het horen van dit voorstel viel Jan Visser bijna van zijn stoel, zo blij was hij. Het bestuur hoefde dan ook niet lang na te denken en toen is het dierenpark op de plaats gekomen waar het nu nog ligt.

Ezels?

Het hertenkamp was een succes. Niet zo gek dus, dat er in oktober 1962 gesproken werd over het maken van een tweede hertenkamp. Dit werd het Hortensiapark. Op 14 juni 1966 vonden de eerste dieren daar hun plaatsje. Maar, het was niet wat de bewoners van de buurt verwacht hadden. In plaats van damherten kwamen er twee ezels uit de veewagen. De mensen moesten nog even geduld hebben. Op 13 december 1966 was het dan zo ver, er werden zeven jonge damherten in het verblijf losgelaten.

Nieuwe naam

Op 26 september 1970 kreeg het Hertenkamp de Warande de naam Jan Visser Dierenpark. Dat verdiende Jan Visser, omdat hij natuurlijk veel voor de dierenparken had gedaan. 

De Rippert

Helmond werd een groeistad, dat betekent dat de stad steeds groter werd. Zo kwam de wijk Rijpelberg erbij. Daar wilden ze ook wel zo’n mooi parkje waar mensen konden genieten van de natuur en de dieren! In 1989 is in De Rijpelberg een nieuw dierenpark aangelegd, dat werd 'De Rippert'. In 2014 is het 25 jarig jubileum van het bestaan van dit park gevierd.

Nieuwe naam deel 2

In 2021 krijgt de stichting een nieuwe naam. Dit om verwarring met het gelijknamige museum te voorkomen. Stichting Dierenparken Helmond werd de nieuwe naam.